Ο Άγιος Ιερόθεος γεννήθηκε και έζησε στην Αθήνα τον 1ο αιώνα μ.Χ. Ως μέλος του Αρείου Πάγου γνώρισε την αληθινή πίστη, εκ στόματος του Αποστόλου Παύλου. Κατηχήθηκε και βαπτίστηκε Χριστιανός και αργότερα αξιώθηκε να χειροτονηθεί πρώτος επίσκοπος της πόλεως των Αθηνών. Ανέπτυξε σημαντική συγγραφική και ποιμαντική δράση. Κοιμήθηκε σε βαθύ γήρας στα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ., αφού πρώτα ανοικοδόμησε πνευματικά τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη και τον Άγιο Αριστείδη τον φιλόσοφο.
Άγιος Ιερόθεος: ο πρώτος επίσκοπος της Αθήνας – Εορτή 4 Οκτωβρίου
Ο Άγιος Ιερόθεος γεννήθηκε στην Αθήνα περί τα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. από εύπορη οικογένεια . Διακρίθηκε για την ευρυμάθεια του και φοίτησε στην Φιλοσοφική σχολή των Αθηνών, Πλατωνική Φιλοσοφία. Ως μέλος του ανωτάτου δικαστηρίου της αρχαίας Αθήνας, Αρείου Πάγου, κατείχε σπουδαία κοινωνική θέση, όπως άλλωστε και ο Άγιος Διονύσιος.
Το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στον Άρειο Πάγο, μαγνήτισε τον Άγιο Ιερόθεο σε τέτοιο σημείο, που αποφάσισε να ακολουθήσει αμέσως τον Χριστό ως άλλος Απόστολος, αφήνοντας πίσω τα «δίχτυα» του πρότερου βίου του. Ο Άγιος μαζί με τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη καθώς την Αγία Δάμαρην, αποτέλεσαν τα πρώτα πολυποίκιλτα στολίδια της εκκλησίας των Αθηνών.
Ο Άγιος Ιερόθεος αξιώθηκε μάλιστα να χειροτονηθεί αυτός πρώτος επιχώριος Επίσκοπος, και όχι ο Άγιος Διονύσιος όπως λανθασμένα πιστεύεται από πολλούς. Ως πρώτος επίσκοπος, ο Άγιος ήταν εκείνος που στήριξε και άνδρωσε πνευματικά τους συντοπίτες του και μετέπειτα μάρτυρες Άγιο Διονύσιο και Αριστείδη.
Ο Άγιος αναδείχθηκε σε μεγάλο ιεράρχη της εκκλησίας μας, μη περιοριζόμενος μόνο στην προφορική διδασκαλία του Θείου λόγου, καθότι συνέγραφε ύμνους και θεολογικά συγγράμματα παράλληλα. Το πιο γνωστό διατηρηθέν έως σήμερα έργο του, είναι το “Θεώρημα περί της Αγίας Τριάδος” το οποίο φυλάσσεται σε κώδικα της βιβλιοθήκης της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους.
Η παράδοση τον θέλει να μεταφέρεται θαυματουργικά στα Ιεροσόλυμα μέσω νεφέλης κατά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, μαζί με τον Άγιο Διονύσιο. Εν μέσω του χορού των Αποστόλων ύμνησε κατά την ταφή της την Παναγία μας, με ύμνους που είχε συγγράψει ο ίδος. Δεν είναι τυχαίο ότι την ημέρα της εορτής του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη το Θεοτόκιο της ημέρας αναφέρει:
“Εν τή σεπτή κοιμήσει σου, Παναγία Παρθένε, παρήν ό Διονύσιος, σύv τώ Ιεροθέω, καί Τιμοθέω τώ θείω, Άμα τοίς, Αποστόλοις, έκαστος ύμνοv άδοντες, πρόσφοροv τή σή μνήμη. μεθ’ ών καί νύν, πάσα γλώσσα βρότειος αvυμvεί σε, τήv τού Θεού λοχεύτριαν, καί τού κόσμου προστάτιν”.
Ο Άγιος κοιμήθηκε ειρηνικά σε μεγάλη ηλικία, στα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ. Η τιμία κάρα του αποθησαυρίζεται στην Ιερά μονή Αγίου Ιεροθέου στα Μέγαρα Αττικής όπου κατά την παράδοση φέρεται να είχε το ασκητήριο του.