Σήμερα εορτάζουμε τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, ο οποίος έζησε στα τέλη του 3ου – αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ., επί βασιλείας του Διοκλητιανού.
Γεννήθηκε στην Καππαδοκία και έμεινε ορφανός από πατέρα σε ηλικία δέκα ετών. Η μητέρα του τον έφερε μαζί της στην πατρίδα της, την Παλαιστίνη. Ο Γεώργιος, καίτοι νεαρός, κατατάχθηκε στο ρωμαϊκό στρατό, όπου μάλιστα προήχθη σε μεγάλα αξιώματα. Διακρινόταν σ’ όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για τη γενναιότητά του.
Κατά την εποχή που ο Διοκλητιανός συγκάλεσε τους αξιωματούχους για να εξεύρει τρόπους δίωξης των Χριστιανών, ο θαρραλέος Γεώργιος αναγκάστηκε να εκδηλώσει τη χριστιανική του ιδιότητα. Η πράξη του αυτή οδήγησε τον αυτοκράτορα να τον φυλακίσει και στη συνέχεια να διατάξει σκληρά βασανιστήρια εναντίον του. Τότε δύο από τους αξιωματικούς εμφανίστηκαν ενώπιον του Διοκλητιανού και ομολόγησαν την αφοσίωσή τους στην αληθινή πίστη του Γεώργιου. Αποτέλεσμα ήταν να μαρτυρήσουν μαζί με άλλους χίλιους στρατιώτες για την αγάπη του Χριστού.
Ακολούθως, ο διώκτης αυτοκράτορας διέταξε να ρίξουν το γενναίο Γεώργιο σε λάκκο με ασβέστη και ζεστό νερό, έτσι ώστε να διαλυθούν ακόμη και τα οστά του. Μετά από τρεις ημέρες όμως, οι δήμιοι τον βρήκαν όρθιο να προσεύχεται.
Με όλα αυτά που συνέβαιναν, ο λαός ενθουσιαζόταν και αισθανόταν να τον αγγίζει η ευλογία του αναστημένου Ιησού Χριστού, ενώ ο ζηλόφθων αυτοκράτορας περισσότερο ωρυόταν και διέβαλλε τον Άγιο. Τα φρικτά βασανιστήρια συνεχίζονταν, ενώ ο Άγιος θαρραλέα δοξολογούσε τον Τριαδικό Θεό.
Ο Άγιος Γεώργιος αισθανόμενος το τέλος να πλησιάζει, με πνευματική αγαλλίαση παρουσιάστηκε ενώπιον του ρωμαίου βασιλιά, ο οποίος τού πρότεινε να πάνε μαζί να θυσιάσουν στον ειδωλολατρικό ναό. Κάνοντας ο Άγιος το σημείο του Σταυρού, τα είδωλα έπεσαν και έγιναν κομμάτια. Τότε τον αποκεφάλισαν κι έτσι παρέδωσε το πνεύμα του στον αναστημένο Κύριο της ζωής και του θανάτου.