Ο Παραμυθίας Τίτος εξηγεί γιατί παραιτήθηκε σε εγκύκλιο σημείωμά του. Του π. Ηλία Μάκου. Αποχαιρετιστήριο εγκύκλιο σημείωμα απηύθυνε προς τους κληρικούς, τους μοναχούς και το λαό της Μητρόπολής του ο παραιτηθείς Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας Τίτος, όπου, εξηγεί το λόγο της παραίτησής του.
Και αυτός δεν είναι άλλος από τη φυσική αδυναμία, που επιφέρει ο χρόνος, με συνέπεια να είναι δύσκολη η ανταπόκριση στις μέριμνες της διοικητικής κυρίως διακονίας.
Χαρακτηριστικά υπογραμμίζει:
«Ὅπως θά ἔχετε οἱ περισσότεροι ἀπό ἐσᾶς πληροφορηθεῖ, πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ὑπέβαλα πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τόν Μακαριώτατο Πρόεδρο Αὐτῆς, Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο, τήν παραίτησή μου ἀπό τῆς θέσεώς μου ὡς ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτου τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Παραμυθίας. Στήν ἐνέργειά μου αὐτή προέβην κατόπιν πολλῆς προσευχῆς, περισκέψεως καί περισυλλογῆς.
Μέ γνωρίζετε καί σᾶς γνωρίζω σχεδόν πεντήκοντα ἔτη, ἀπό τοῦ ἔτους 1974, ὅταν ἀνέλαβα τήν διαποίμανση τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς Μητροπόλεως, γνωρίζετε καλῶς καί τήν αἴσθηση ὑπευθυνότητος ἡ ὁποία μέ διακατέχει ὡς πρός τήν ἀπρόσκοπτη ἐπιτέλεση τῶν ἐπισκοπικῶν μου καθηκόντων· δηλαδή τήν ἀποστολική μου διακονία πρός ὅλους ἐσᾶς, τά πνευματικά μου τέκνα, πού ἀποτελεῖτε τόν θησαυρό καί τό καύχημα τῆς πατρικῆς μου καρδιᾶς. Σέ αὐτήν τήν ἀπόφασή μου ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ὅπως πάντα, ἔρχεται, ὡς βάλσαμο παρηγορίας, νά εἰρηνεύσει καί τήν δική μου ψυχή. «Τό μέν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δέ σάρξ ἀσθενής» (Ματθ. 26, 41).
Ὄντως, ἐξαιτίας τῆς ἀγάπης μου πρός ἐσᾶς, θά ἐπιθυμοῦσα νά παραμείνω καὶ θὰ παραμείνω Ἐπίσκοπος σας, θὰ συνεχίσω νὰ εἶμαι γιὰ ἐσᾶς ὁ πατέρας, ὁ ἀδελφός καί συνοδοιπόρος σας, χωρίς νά ἀπειλεῖται ἡ διακονία μου αὐτή ἀπό τόν πανδαμάτορα χρόνο καί τήν φυσική ἀδυναμία πού αὐτός ἐπιφέρει σέ ὅλους μας, ἀλλὰ καὶ χωρὶς τὶς μέριμνες τῆς ἀπαιτητικῆς διοικητικῆς ἰδίως διακονίας».
«Το κελλί μου στη Μονή Πούντας θα είναι ανοικτό…»
Προτρέπει το λαό να δεχθεί με σεβασμό και αγάπη το διάδοχό του, που θα εκλέξει η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος τον Οκτώβριο.
Και επισημαίνει ότι όποιος θέλει μπορεί να τον βρίσκει στο κελλί του στη Μονή της Αγίας Παρασκευής Πούντας (στο Καναλάκι Πρέβεζας). Είναι ένα γυναικείο Μοναστήρι, που το αναστήλωσε εκ θεμελίων ο ίδιος και το στελέχωσε με μοναχές, οι οποίες τον διακονούν.
Ειδικότερα αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Σᾶς ζητῶ νά προσεύχεσθε γιά ἐμένα καί νά δεχθεῖτε μέ τήν ἴδια ἀγάπη καί τόν ἴδιο σεβασμό τόν διάδοχό μου Μητροπολίτη Παραμυθίας, τόν ὁποῖο θά ἐκλέξει τόν προσεχῆ Ὀκτώβριο ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος…. Η παραίτησή μου δέν σημαίνει ὅτι θά ἀποχωρισθῶ ἀπό κοντά σας. Τὸ κελλί μου στήν Ἱερά Μονή Ἁγίας Παρασκευῆς Καναλακίου Πούντας, οἱ καλές μας μοναχές, ποὺ θὰ μὲ διακονοῦν, οἱ στενοί μου συνεργάτες, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, ποὺ ἔμειναν ἀφοσιωμένοι στὸν Ἐπίσκοπό τους, ἕως καὶ τώρα, θὰ εἶναι πάνοτε φιλόξενοι γιὰ ὅλους σας, ὥστε τὸ κελλί μου νὰ εἶναι ἀνοικτὸ πάντα, για νά ἔχουμε τήν δυνατότητα νά συναντώμεθα καί νά συμπνευματιζώμεθα. Δέν θά παύσω νά προσεύχομαι στόν Θεό γιά τήν ὑγεία, τήν προκοπή, τήν πρόοδο καί μακροημέρευση ὅλων σας. Καί δέν θά παύσω νά σᾶς περιβάλλω μέ τήν πατρική μου ἀγάπη καί στοργή, διά τῶν ὁποίων ὁ Κύριος θά μᾶς διατηρεῖ ἑνωμένους, ὡς πατέρα μέ παιδιά, στόν παρόντα αἰῶνα καί τήν αἰωνιότητα· στήν ἀτελεύτητη Βασιλεία τῆς ἀγάπης Του».
Απολογισμός
Κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό του έργου του τονίζει ότι ανέλαβε καθήκοντα στη Μητρόπολη Παραμυθίας μόλις στην ηλικία των 43 ετών και ότι η ποιμαντορία του υπήρξε αποδοτική.
Υπογραμμίζει ειδικότερα:
«Δοξάζω τόν Θεό, γιατί μέ ἀξίωσε νά ἔλθω στήν Ἱερά μας Μητρόπολη στήν πλέον καλύτερη γιά δράση περίοδο τῆς ἡλικίας μου. Ἤμουν τότε μόλις 43 ἐτῶν καί ἔδωσα ὅλη τήν ἰκμάδα τῆς ὑπάρξεώς μου στήν ὑπηρεσία τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια καί σπουδή γιά τήν ἀναβάθμιση τῆς πνευματικῆς καί λειτουργικῆς ζωῆς· γιά τήν ἐξεύρεση καί χειροτονία νέων, εὐλαβῶν Κληρικῶν· γιά τήν εὔρυθμη λειτουργία τῶν Ἱδρυμάτων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί τήν χρηστή διαχείριση τῶν οἰκονομικῶν της πόρων καί γιά ἄλλα πολλά, τά ὁποῖα ἡ χάρις καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ μᾶς εὐλόγησε νά φέρουμε εἰς αἴσιον πέρας… Ἐν τέλει, θερμῶς σᾶς παρακαλῶ νά μή λησμονήσετε τούς κατά Θεόν κόπους καί μόχθους, τούς ὁποίους ὡς Ἐπίσκοπος καί πνευματικός σας Πατήρ κατέβαλα γιά τήν πνευματική σας προκοπή καί τήν διαμόρφωση τῆς χριστιανικῆς σας συνειδήσεως».
«Ζητώ την κατανόηση για τα τυχόν λάθη και τις παραλείψεις»
Με συναισθηματική φόρτιση και δείχνοντας ταπείνωση ζητάει την κατανόηση για τυχόν λάθη και παραλείψεις και δεσμεύεται ότι όλοι θα είναι στην καρδιά του και στην προσευχή του:
«Ἐπίσης, ζητῶ τήν κατανόησή σας γιά τίς παραλείψεις καί τά τυχόν λάθη τῆς Ἀρχιερατικῆς μου διακονίας. Νά γνωρίζετε καλῶς ὅτι ὅλος ὁ εὐσεβής καί φιλόχριστος λαός τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἡ Ἱερά Μητρόπολη, οἱ ἀγαπητοί μου Ἱερεῖς, οἱ Ἐνορίες, οἱ Ναοί, οἱ Ἱερές Μονές, οἱ Μοναχοί, ἡ εὐλογημένη μας Παραμυθιά, οἱ Φιλιάτες, ἡ Πάργα, ἡ Ἡγουμενίτσα, ἡ Θεσπρωτία μας, θά βρίσκονται πάντοτε μέ ἄπειρη ἀγάπη μέσα στήν καρδιά μου, στήν σκέψη καί τήν προσευχή μου».
Ο Μητροπολίτης Τίτος διαδέχθηκε, το 1974, τον αείμνηστο Μητροπολίτη Παύλο Καρβέλη, ο οποίος είχε κηρυχθεί έκπτωτος με συντακτική πράξη του διδακτορικού καθεστώτος Ιωαννίδη, αφού προηγουμένως είχε εκλεγεί στη θέση του αναγκασθέντος σε παραίτηση, από το καθεστώς Παπαδόπουλου, Τίτου Ματθαιάκη. Ο κυρός Παύλος αποκαταστάθηκε το 1991 και μέχρι το θάνατό του το 1993 υπήρξε Μητροπολίτης Αγιάς και Συκουρίου.
Ο Σεβασμιώτατος Τίτος ανήκει στη χορεία των Μητροπολιτών της παλιάς γενιάς, διακρίθηκε για το ασκητικό του πνεύμα και το ήθος του, ενώ διαποίμανε τη Μητροπόλή του για 49 χρόνια, κατατασσόμενος στους αρχιερείς, που έχουν πάρα πολλά χρόνια ενεργούς αρχιερωσύνης.
Να σημειωθεί ότι το 2004 ο τότε δήμος Σαγιάδας Θεσπρωτίας με δήμαρχο τον Βαγγέλη Μάστορα είχε οργανώσει ειδική τελετή, που έχει μείνει αξέχαστη, και είχε τιμήσει τον κ. Τίτο, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 30 χρόνων αρχιερατείας.
π. Ηλίας Μάκος