Ο Απόστολος της Πέμπτης 28 Δεκεμβρίου 2017. Επιστολή Αποστόλου Παύλου προς Εβραίους: Προτροπή και προειδοποίηση. Άνθρωποι πίστης. Αποστολικό ανάγνωσμα ημέρας από πρωτότυπο και σε νεοελληνική απόδοση.
Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, Ι’ (10) 35-39
Μὴ ἀποβάλητε οὖν τὴν παρρησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην.
ὑπομονῆς γὰρ ἔχετε χρείαν, ἵνα τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τὴν ἐπαγγελίαν.ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ.
ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται· καὶ ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ.
ἡμεῖς δὲ οὐκ ἐσμὲν ὑποστολῆς εἰς ἀπώλειαν, ἀλλὰ πίστεως εἰς περιποίησιν ψυχῆς.
Νεοελληνική Απόδοση
Προτροπή και προειδοποίηση
Να μην αποβάλετε λοιπόν την παρρησία σας, που έχει μεγάλη μισθαποδοσία.
Γιατί έχετε ανάγκη από υπομονή, για να κάνετε το θέλημα του Θεού και να λάβετε ό,τι υποσχέθηκε.
Γιατί ακόμα πολύ λίγος χρόνος μένει. ο ερχόμενος θα έρθει και δε θα χρονίσει.
Ο δίκαιός μου, όμως, θα ζήσει από την πίστη, και αν υποχωρήσει, δεν ευαρεστείται η ψυχή μου σ’ αυτόν.
Εμείς όμως δεν είμαστε άνθρωποι της υποχώρησης, για να χαθούμε, αλλά είμαστε άνθρωποι πίστης, για να διατηρήσουμε τη σωτηρία της ψυχής μας.
Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, ΙΑ’ (11) 1-7
Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων.
ἐν ταύτῃ γὰρ ἐμαρτυρήθησαν οἱ πρεσβύτεροι.
Πίστει νοοῦμεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰῶνας ρήματι Θεοῦ, εἰς τὸ μὴ ἐκ φαινομένων τὰ βλεπόμενα γεγονέναι.
Πίστει πλείονα θυσίαν ῎Αβελ παρὰ Κάϊν προσήνεγκε τῷ Θεῷ, δι’ ἧς ἐμαρτυρήθη εἶναι δίκαιος, μαρτυροῦντος ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ δι’ αὐτῆς ἀποθανὼν ἔτι λαλεῖται.
Πίστει ᾿Ενὼχ μετετέθη τοῦ μὴ ἰδεῖν θάνατον, καὶ οὐχ εὑρίσκετο, διότι μετέθηκεν αὐτὸν ὁ Θεός· πρὸ γὰρ τῆς μεταθέσεως αὐτοῦ μεμαρτύρηται εὐηρεστηκέναι τῷ Θεῷ·
χωρὶς δὲ πίστεως ἀδύνατον εὐαρεστῆσαι· πιστεῦσαι γὰρ δεῖ τὸν προσερχόμενον τῷ Θεῷ ὅτι ἔστι καὶ τοῖς ἐκζητοῦσιν αὐτὸν μισθαποδότης γίνεται.
Πίστει χρηματισθεὶς Νῶε περὶ τῶν μηδέπω βλεπομένων, εὐλαβηθεὶς κατεσκεύασε κιβωτὸν εἰς σωτηρίαν τοῦ οἴκου αὐτοῦ, δι’ ἧς κατέκρινε τὸν κόσμον, καὶ τῆς κατά πίστιν δικαιοσύνης ἐγένετο κληρονόμος.
Νεοελληνική Απόδοση
Άνθρωποι πίστης
Και πίστη είναι η πραγματικότητα εκείνων που ελπίζουμε, η βεβαιότητα των πραγμάτων που δε βλέπουμε.
Γιατί με αυτήν απόκτησαν καλή μαρτυρία οι παλαιότεροι.
Με την πίστη νοούμε ότι δημιουργήθηκαν οι αιώνες με το λόγο του Θεού, ώστε να έχουν γίνει αυτά που βλέπονται από εκείνα που δε φαίνονται.
Με την πίστη ο Άβελ πρόσφερε στο Θεό θυσία περισσότερο αποδεκτή παρά ο Κάιν, μέσω της οποίας δόθηκε μαρτυρία πως είναι δίκαιος, αφού έδωσε μαρτυρία πάνω στα δώρα του ο ίδιος ο Θεός, και μέσω αυτής της πίστης, αν και πέθανε, ακόμα λαλεί.
Με την πίστη ο Ενώχ μετατέθηκε στον ουρανό για να μη δει θάνατο, και δε βρισκόταν γιατί τον μετάθεσε ο Θεός. Γιατί πριν από τη μετάθεσή του είχε δοθεί μαρτυρία πως είχε ευαρεστήσει το Θεό.
Και χωρίς πίστη είναι αδύνατο να ευαρεστήσει κανείς το Θεό. γιατί εκείνος που προσέρχεται στο Θεό πρέπει να πιστέψει ότι υπάρχει και ότι γίνεται μισθαποδότης σ’ αυτούς που τον αναζητούν.
Με την πίστη, αφού προειδοποιήθηκε από το Θεό ο Νώε για εκείνα που ακόμα δε βλέπονταν, φέρθηκε με ευλάβεια και κατασκεύασε κιβωτό για τη σωτηρία του οίκου του, μέσω της οποίας κατέκρινε τον κόσμο, και έγινε κληρονόμος της δικαίωσης σύμφωνα με την πίστη.
