ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΝΑΩΝ: Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, και αφορά στο 2021, οι βεβηλώσεις θρησκευτικών χώρων στην Ελλάδα αφορούν στο 97,89% σε Ορθόδοξους ναούς. Του π. Ηλία Μάκου. Πραγματικά, είναι ανησυχητική η κατάσταση όσον αφορά στη βεβήλωση χώρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα, 373 στο σύνολό τους, στα αστικά κέντρα και στην επαρχία, (βανδαλισμοί, διαρρήξεις, κλοπές, ιεροσυλίες, συλήσεις τάφων, εμπρησμοί και λοιπές βεβηλώσεις κ.λπ.).
Σε σχέση με το 2017 (526), το 2018 (563), το 2019 (504) και το 2020 (370) είναι λιγότερα τα περιστατικά, ενώ σε σχέση με το 2015 (137) και το 2016 (208) είναι περισσότερα.
Επίσης το 2021 σημειώθηκαν τρία περιστατικά ρατσιστικού/αντισημιτικού χαρακτήρα κατά ιουδαϊκών χώρων, δηλαδή το 0,79% επί του συνόλου. Και δύο περιστατικά, δηλαδή το 0,53% επί του συνόλου κατά μουσουλμανικών. Δεν αναφέρθηκαν περιστατικά σε βάρος χώρων άλλων θρησκευμάτων.
Βέβαια απερίφραστα καταδικαστέα είναι και η βεβήλωση χώρων άλλων θρησκειών, καθώς οι πράξεις βίας, απ’ όπου και αν προέρχονται, όπου και αν εκδηλώνονται, δείχνουν έλλειψη πολιτισμού.
Το γεγονός ότι στη χώρα μας η συντριπτική πλειοψηφία των συμβάντων έχουν να κάνουν με επιθέσεις σε ναούς, νεκροταφεία, μνημεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο.
Πέρα από τα κυκλώματα και τα μεμονωμένα άτομα, που δρουν με σκοπό την αφαίρεση και εμπορία κειμηλίων, ή έχουν στόχο το παγκάρι και τους βανδαλισμούς, υπάρχει ένα κλίμα μισαλλοδοξίας, καθώς και αποσύνδεσης από τις παραδόσεις μας και το σεβασμό προς αυτές..
Οι βανδαλισμοί σε εκκλησίες, εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι εκτεταμένοι, ενώ σε άλλες είναι ηπιότερης μορφής.
Ωστόσο, ως προς το αποτέλεσμα, ο σκοπός είναι ο ίδιος: Η προσβολή της Ορθοδοξίας.
Κάποιοι από αυτούς καταγράφονται, γιατί καταγγέλλονται στις αρμόδιες αρχές, κάποιες όχι, γιατί στο πνεύμα της αγάπης και της συγχωρητικότητας, δεν καταγγέλλονται.
Ωστόσο, όμως, η όλη κατάσταση φανερώνει ότι η Ορθοδοξία είναι στο στόχαστρο.
Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο σε μια χώρα, που οι κάτοικοί της, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, τουλάχιστον, συνταυτίζονται με το ιδεώδες της Ορθοδοξίας, ζυμώνονται με τη θρησκεία των πατέρων τους, πιστεύουν στην αξία της αρετής και της τιμής;
Η ερμηνεία είναι σύνθετη και δεν έχει να κάνει μόνο με τους ιερόσυλους ή με κάποιους μετανάστες ή με κάποιο αόρατο σχέδιο αποδυνάμωσης της πίστης, που βλέπουν ορισμένοι.
Το βασικό, κατά τη γνώμη μας είναι, ότι ζούμε σε μια εποχή πνευματικής και ηθικής ρύπανσης, που ευνοεί την παραβατικότητα, αλλά και ακραίες πράξεις.
Και, δυστυχώς, οι φωνές διαμαρτυρίας είναι λίγες. Πολλοί δεν την αντιλαμβάνονται ή κάνουν πως δεν την αντιλαμβάνονται αυτή τη ρύπανση. Δεν προβληματίζονται. Δεν ανησυχούν. Μάλλον την ανέχονται και εκούσια την υποθάλπτουν.
Δηλητήρια πνευματικά έχουν εξαπλωθεί και μολύνουν την πνευματική ατμόσφαιρα. Δηλήτήρια ψυχοκτόνα, φαρμακερά, όχι μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα , αλλά και στα χωριά και στην άλλοτε αγνή ύπαιθρο.
Έτσι, η υπενθύμιση των Ορθόδοξων Χριστιανικών καταβολών των Ελλήνων δεν είναι έκφραση θρησκευτικού σωβινισμού, αλλά η συνειδητοποίηση της ανάγκης να διατηρήσει ο λαός επαφή με αυτές, για να επιβιώσει βιολογικά και ουσιαστικά.
Δεν θα ξεχάσουμε τα λόγια ενός γέροντα ιερέα, που είχαν πετάξει σκουπίδια στην εσωτερική είσοδο του ναού, στον οποίο υπηρετούσε: «Όταν απουσιάζει ο Χριστός, εμφανίζεται το χάος αυτό, ας μην απαρνηθούμε το Χριστό, γιατί το χάος θα μας καταπιεί».
Προσθήκη σχολίου