Το χάρισμα του Ποιητού ενέδυσε τον πρωτόπλαστο με δόξα , τιμή και πνευματικό μεγαλείο , σε σημείο που ο Αδάμ με τη συμβουλή του διαβόλου , λησμόνησε τη κτιστότητά του και έχασε τη συνείδηση της μηδαμινότητάς του .
Κυριευμένος από έπαρση για την κατάστασή του δεν κατενόησε ότι το “απόλυτο” που αισθάνεται είναι απλώς αντανάκλαση του Πρώτου Απολύτου .
Αντί “της δόξης του αφθάρτου Θεού” γνώρισε το σκοτασμό , φθορά και θάνατο.
Κλείστηκε στον εαυτό του “ως προς κέντρον” και κατευθύνθηκε προς το κενό της ανυπαρξίας , “εκ του οποίου εκάλεσεν ημάς ο Δημιουργός εις την ζωήν ” . Το “κατ’ εικόνα” λοιπόν έχασε τη λαμπρότητά του και έμεινε ανενέργητο .
Από το τραύμα της πτώσεως θεραπεύει τον άνθρωπο ο Χριστός .
‘Αγιος Σωφρόνιος -‘Εσσεξ.
Αξιολόγηση επισκεπτών
( ψήφος)
Προσθήκη σχολίου