Στον άγιο Ελισσαίο, στο Μοναστηράκι, θιασώτες των ιερών αγρυπνιών που τελούσε ο μακάριος άγιος Νικόλαος Πλανάς (1851-1932), ήταν περίπου πενήντα ψυχές, μεταξύ αυτών και ο μετέπειτα Αρχιμανδρίτης και άγιος σήμερα, Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980). Έτσι θυμάται τα εκκλησιαστικά δρώμενα, εκεί στην Πλάκα, όταν λειτουργούσε ο ταπεινός παπά Νικόλας, ο εξαίρετος λογοτέχνης Κωστής Μπαστιάς (1901-1972).

Ο δε άγιος Φιλόθεος Ζερβάκος, στρατιώτης την περίοδο 1905-1907 στην Αθήνα, δεν είχε άλλη χαρά και ευχαρίστηση παρά να πηγαίνει σε αυτές τις αγρυπνίες. Εκεί γνώρισε τον άγιο λειτουργό, τον ταπεινό ιερέα του κέντρου των Αθηνών. Να, με αυτά τα λόγια προσπαθούσε ν᾿ αποτυπώσει όσα έβλεπε στο πρόσωπο του απλού παπά Νικόλα:

«Δεν τον είδα ποτέ σκυθρωπόν, μελαγχολικόν, περίλυπον, κατηφή. Πάντοτε τον έβλεπα γελαστόν, ιλαρόν, χαρωπόν…». Έτσι είναι οι άγιοι του Θεού, σκέπτομαι, έτσι λειτουργούν, έτσι συμπεριφέρονται: απλά, ανεπιτήδευτα, ανυπόκριτα, ταπεινά, αθόρυβα.

Εκκλησία Online
Γράψε το σχόλιό σου

Αφήστε μια απάντηση

Comment moderation is enabled. Your comment may take some time to appear.