Η σημαντικότητα των μικρών βημάτων, με υπομονή και προσμονή είναι απο τα σημαντικότητα χαρακτηριστικά της πνευματικής και εσωτερικής ζωής. Είναι απαραίτητο να μάθουμε να “περιμένουμε” το πλήρωμα του χρόνου, τον καιρό, την στιγμή του Θεού και της ψυχής μας.
Να μένουμε πιστοί στην αγάπη προς τον Θεό, συνεπείς προς τις δεσμεύεις του εαυτού μας, αγαπητικοί προς τους άλλους και τοτε η Χάρης θα μας επισκεφτεί.
Οχι οταν εμείς θέλουμε ή σχεδιάζουμε, αλλα όταν που θα ειναι η “ώρα” να συμβεί.
Για κάθε άνθρωπο υπάρχει αυτή η ώρα της συνάντηση με το Πνευμα, με την Χάρη, με το πρόσωπο του Χριστού.
Χρειάζεται ομως θεραπευτική υπομονή. Βήμα βημα, σκαλί σκαλί, οχι βιαστικές κινήσεις και απαιτήσεις.
Βήμα βήμα ώστε να δημιουργηθούν οι εσωτερικές συνθήκες κι αλλαγές, σε σκέψεις, πεποιθήσεις και νοητικούς περιορισμούς. Χρειάζεται να μάθω να αγαπώ και να συγχωρώ εμένα και τους άλλους.
Να μην αρνούμαι, απωθώ και φοβάμαι τις ρωγμές μου.
Να αποδέχομαι αυτο που είμαι κι εκείνο που μπορώ να γίνω.
Να μάθω να μένω στο παρόν της ζωης μου αναμένοντας την πρόγευση του μέλλοντος.
Βήμα βήμα στο τώρα χτίζω το χαριτωμένο αύριο.
.JPG)
