ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ – Είναι πια κοινή διαπίστωση των συνειδητών χριστιανών ότι οι περισσότεροι άνθρωποι – χριστιανοί και αυτοί- έχουν απομακρυνθεί από την Εκκλησία και χωρίς έλεγχο συνειδήσεως περιφρονούν τις εντολές του Ευαγγελίου.
Η αμαρτία έχει γίνει μόδα και θεωρείται σπουδαίο κατόρθωμα η «απελευθέρωση» από τις ηθικές εντολές.
Όλες οι ηλικίες ακολουθούν τον ίδιο δρόμο. Τα παιδιά πρωτοστατούν, οι γονείς ακολουθούν και οι παππούδες βαδίζουν πιο αργά. Μόνο όταν διαπιστωθεί εγκληματική πράξη η επικίνδυνη παρέκκλιση, τότε ανησυχούν οι γονείς για τα παιδιά τους και οι παππούδες για τα εγγόνια τους. Χωρίς όμως να αναγνωρίζουν δικές τους ευθύνες αλλά τα αποδίδουν όλα στους άλλους και ειδικότερα στους ανθρώπους της κοσμικής εξουσίας, με τον ισχυρισμό ότι δεν λαμβάνουν έγκαιρα μέτρα για την αποφυγή των δυσάρεστων καταστάσεων! Λησμονούν, δυστυχώς, ότι όλα αυτά δεν αντιμετωπίζονται με τους νόμους, αλλά εξαλείφονται με το νόμο του Θεού. Αλλά που να κατανοήσουν οι άνθρωποι αυτοί την αξία των ηθικών αρχών, όταν βλέπουν τους ιερείς και γυρίζουν το πρόσωπό τους αλλού;
Μέσα σ’ αυτή την αδιάφορη κοινωνία δεν είναι εύκολο να δώσεις τη μαρτυρία του Χριστού. Πως να μιλήσεις σε ανθρώπους, που η αμαρτία είναι μία καθημερινή πραγματικότητα στη ζωή τους; Πως να επικοινωνήσεις με ανθρώπους που σε μισούν; Ο Χριστός μιλάει για το μίσος των ανθρώπων προς τους πιστούς και ζητάει να έχουν υπομονή. «Και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά μου· ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται (Ματθ. ι΄ 22). Ο ιερός Χρυσόστομος τονίζει ότι η υπομονή είναι το θεμέλιο κάθε επιτυχίας: «Τίποτε δεν είναι ίσο με την υπομονή· αυτή προ πάντων είναι η βασίλισσα των αρετών, το θεμέλιο των κατορθωμάτων, το ακύμαντο λιμάνι, η ειρήνη στον καιρό του πολέμου, η γαλήνη στην τρικυμία, η ασφάλεια στις μηχανορραφίες (δόλια σχέδια), η δύναμη που κάνει όποιον την πετύχει πιο στερεό και από το διαμάντι· αυτή την αρετή δεν θα μπορέσουν να την βλάψουν ούτε τα όπλα που κινούνται εναντίον της, ούτε στρατεύματα παραταγμένα, ούτε πολιορκητικές μηχανές, ούτε τόξα, ούτε δόρατα που ρίχνονται εναντίον της, ούτε τα ίδια στρατεύματα των δαιμόνων, ούτε οι φοβερές φάλαγγες των εχθρικών δυνάμεων, ούτε ο ίδιος ο διάβολος παραταγμένος με όλα τα στρατεύματα και τα τεχνάσματά του».
Όσοι πιστοί έχουν μειωμένη υπομονή απέναντι στο μίσος των αμαρτωλών, διατρέχουν πνευματικό κίνδυνο. Είναι εύκολο να συμβιβαστούν με το φρόνημά τους και να βρεθούν στον ευρύ και κατηφορικό δρόμο της εκκοσμίκευσης και να υποστούν σταδιακή άμβλυνση του ορθοδόξου ηθικού κριτηρίου, με θλιβερή κατάληξη την απομάκρυνσή τους από την Εκκλησία. Και αυτό θα είναι ολέθριο για τη σωτηρία τους.