Ο Όσιος Κανίδης έζησε στα χρόνια του βασιλιά Θεοδοσίου του Μεγάλου, το έτος 379 μ.Χ. Ήταν γιος ευσεβών γονέων, του Θεοδότου και της Θεοφάνους, που κατοικούσαν στην Καππαδοκία.
Όπως αναφέρει η παράδοση, η μητέρα του Αγίου, δεν έτρωγε λιπαρά φαγητά κατά τους εννέα μήνες, που τον κυοφορούσε και όταν ο Άγιος ήταν ακόμη παιδί, τρεφόταν με σύνεση.
Μικρός ακόμα, είχε κλίση στη μοναχική ζωή και σε ηλικία επτά ετών έφυγε σ’ ένα βουνό, όπου κλείστηκε μέσα σε μια σπηλιά και εκεί με νηστεία και προσευχή κατάρτιζε τον εαυτό του.
Από την πολλή υγρασία της σπηλιάς αυτής, έπεσαν οι τρίχες της κεφαλής του και των γενείων του.
