Από μικρός στην Αίγυπτο, ποθώντας τη μοναχική ζωή, κατέφυγε στην Έρημο, εκεί όπου ασκήτευε ο Μέγας Αντώνιος.
Τόσο είχε προοδεύσει στην αρετή που, χωρίς υπερβολή, ξεχνούσε ακόμη και το φαγητό του.
Ένας μοναχός είχε αναλάβει το διακόνημα να λέγει και να υπενθυμίζει στον Αββά: «Ραββί, φάγε».
Ο Μέγας, όπως ονομάστηκε από την Εκκλησία, Σισώης αγαπούσε πολύ να προσεύχεται με σταυρωμένα τα χέρια. Έλεγε δε, στις προσευχές του: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, μην επιτρέψεις να αμαρτήσω σήμερα με τη γλώσσα μου!».
