Από το 1931 ο μακαριστός ηγούμενος της αγιορειτικής μονής Σίμωνος Πέτρας, αρχιμ. Ιερώνυμος (1871-1957), υπηρετούσε ως πνευματικός σ’ ένα μετόχι της μονής, στην Ανάληψη της Αθήνας. [στον Βύρωνα]
Ήταν αυτό οικονομία Θεού, για να λάμψει και στην πρωτεύουσα η αγιότητα του μακαριστού γέροντα και να οδηγηθούν έτσι πολλές ψυχές στην σωτηρία.
Ως λειτουργό τον χαρακτήριζε απερίσπαστη αφοσίωση στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας. Όταν ιερουργούσε, φαινόταν εξαϋλωμένος
.
Από τους πιστούς που συνέρρεαν στις ιερές του μυσταγωγίες, πολλά παιδιά τον έβλεπαν υπερυψωμένο μια σπιθαμή από το έδαφος και φώναζαν:
– Ο παππούλης πετάει! Κοιτάξτε ο γέροντας δεν πατάει στην γη!
Μια μοναχή επίσης τον είδε, καθώς έβγαινε για τη μεγάλη είσοδο, να μην κατεβαίνει τα σκαλοπάτια της βορεινής πύλης του ιερού, αλλά να βαδίζει στον αέρα.
Άλλη μοναχή αναφέρει ότι πολλές φορές, σε ώρα θείας λειτουργίας, έβλεπαν τον γέροντα μπροστά στην αγία τράπεζα μια σπιθαμή υψωμένο από το έδαφος.
Προσθήκη σχολίου