«Κάνε το σταυρό σου και περιφρόνησε το διάβολο».
«Άφησε τον αυτόν», μου έλεγε ο π. Πορφύριος για το διάβολο.
«Μην του δίνεις σημασία. Όσο του δίνεις σημασία, τόσο περισσότερο σε πλησιάζει. Αν θέλεις να τον διώξεις, να τον απομακρύνεις από κοντά σου, πάψε να του δίνεις σημασία. Περιφρόνησέ τον. Μόνο η περιφρόνηση του αξίζει.
Από τη στιγμή που θα αρχίσει να την εισπράττει, θα αρχίσει και θα υποχωρεί. Μέχρι που, τελικά, θα τραπεί σε φυγή. Η περιφρόνηση αποτελεί το δεύτερο όπλο, μετά τον Τίμιο Σταυρό, κατά του διαβόλου!
Και τον μέν Τίμιο Σταυρό τον φοβάται και, κυριολεκτικά, τον τρέμει και τρέπεται σε άτακτη φυγή. Την δε περιφρόνηση δεν την αντέχει. Γιατί είναι υπερόπτης και σκάει από το κακό του! Εξάλλου, αυτή η υπεροψία ήταν αιτία να εκπέσει και να γίνει αυτό που έγινε. Εισέπραξε την τιμωρία του… »
«Ο πονηρός είναι πάρα πολύ αδύνατος»
Μια μέρα πηγαίνοντας από την Πολυκλινική προς την Ομόνοια, συνέπεσε να έχει λήξει ένα συλλαλητήριο και ένας από τους πολλούς πυροσβεστήρες που υπήρχαν εκεί και καθάριζαν το μέρος, σήκωσε το σωλήνα του και έβρεξε κατά λάθος κάποιον άλλο πυροσβέστη που ήταν απέναντί του, οπότε και αυτός με τη σειρά του πιάνει το δικό του σωλήνα και τον στρέφει προς τον πρώτο παίζοντας με το νερό ποιος να νικήσει τον άλλον.
Ο ένας όμως σωλήνας είχε μεγαλύτερη διάμετρο και περισσότερη πίεση και νικούσε τον άλλον με τη λιγότερη πίεση, καθώς αντάμωναν τα νερά τους σε καμπύλη στον αέρα. Και βλέποντάς τους ο Παππούλης μου λέει:
«Βλέπεις εκεί πέρα τι γίνεται; Το πιο δυνατό νικάει το αδύνατο. Έτσι γίνεται και με τον πιστό Χριστιανό, που νικά τον κακό δαίμονα, διότι ο Χριστός είναι Παντοδύναμος σε σύγκριση με τον πονηρό, που είναι πάρα πολύ αδύνατος».