Όταν κοιτάς την Παναγιά νιώθεις ανατριχίλα, νιώθεις Πανάγιο Άγγιγμα.
μες της καρδιάς τα Φύλλα,
την ώρα που οι μοναχοί
ανάβουν τα καντήλια.
Ανάβουνε και ένα χρυσό
της Παναγιάς καντήλι!
Που του ‘χουν δέσει στο Σταυρό
ένα λευκό μαντήλι.
Όταν κινείται κυκλικά
μηνύματα σκορπάει,
μα όταν κουνιέται αλλιώτικα
η Παναγιά Μιλάει!
Θαυματουργή η Παναγιά!
Με το χρυσό καντήλι
μεγάλη Πορταϊτισσα!
Μια χάρη εγώ σου ζήτησα
και άναψα το φυτίλι,
απ’ το χρυσό καντήλι σου
που έδεσαν οι φίλοι σου
κατάλευκο μαντίλι.
Από το Ποιητικό Οδοιπορικό ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ – του ποιητή Δημητρίου Πολυχρόνη
