Δεν είναι πρωτόγνωρο, συμβαίνει συχνά. Οι πολλές ζυμώσεις της καθημερινότητας, η χλιαρή στα φιλόθεα και φιλάρετα ανάμειξή μας, εξασθενίζει την ήδη ασθενική και μη στέρεη πίστη μας.
Και, τότε, αναζητάς στήριγμα πνευματικό. Βακτηρία, ώστε να ανάψει και πάλι η φλόγα της καρδιάς, να «ζεσταθεί» η μηχανή, ως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος, να μπεις ξανά σε ρότα αναβάσεως και επανόδου.
Σε αυτή την περίπτωση, πολύ βοηθάει το συναξάρι, το Γεροντικό, και εν γένει οι βίοι των αγίων. Ασφαλώς, η ενεργός συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας, η ενεργός, το τονίζω ξανα, σε περιφρουρεί και σε διασφαλίζει από τέτοιες καταστάσεις.
Όπως και να έχει, όμως, η καθάρια Εξομολόγηση, η υπακοή στο θέλημα του Θεού και στη φωνή του Γέροντα πνευματικού, θα δώσει ο Θεός, θα πάρεις ανάσα πνευματική, θα ξελαφρώσεις και με περισσότερη θέρμη θα αχοληθείς και πάλι με τα πνευματικά στη ζωή σου.
