Χρίστος και Χρήστος: πρόκειται για δύο ομόηχες λέξεις, που, συχνά, συγχέονται.
Το όνομα Χρίστος παράγεται από το χριστός (κεχρισμένος και ο φέρων το χρίσμα και αρχ. ελλ. ρήμα: χρίω). Χρησιμοποιήθηκε ως επιθετικός προσδιορισμός της λέξης Ιησούς (Ιησούς Χριστός).
Άρχικα, η λέξη “χριστός” προσδιόριζε οτιδήποτε έχει επαλειφθεί με μύρο η αλοιφή και χρησιμοποιήθηκε για να μεταφραστεί η εβραική λέξη masiha, Μεσσίας (: μτφ χριστός, ο αλειμμένος με ειδικό έλαιο, που προέβλεπε ο εβραικός νόμος για τους ιερείς).
Έτσι η ελληνοεβραική φράση Ιησούς Χριστός δηλωνει τον κεχρισμένο από το Θεό, τον Σωτήρα (πβ. Ιωάνν. 1,41: ευρήκαμεν τον Μεσσίαν, ο εστίν ερμηνευόμενον τον Χριστόν).
Η λέξη Ιησούς προέρχεται από την εβραική Yesuah και είναι συντετμημένη μορφή του Yehosuah (μτφ: ο Γιαχβέ είναι σωτηρία).
Το όνομα Χρίστος είναι η φυσική κατάληξη της λ. Χριστός (με αναβιβασμό τόνου).
Η ελληνική λέξη Χριστός (: αλειμμένος) είναι η πιο δημοφιλής λέξη στον πλανήτη, επειδή ονομάστηκε έτσι ο ιδρυτής της Χριστιανικής θρησκείας (Cristo, Christ, Crist, Kristu…)
Η γραφή Χρήστος παράγεται από το ρήμα “χρη” και προσδιορίζει αυτόν που ζεί με τους πρέποντες κανόνες, τον ηθικό (π.χ. Τα χρηστά ήθη”).
