Επήγε κάποιος προσκυνητἠς στον Αββά Παμβώ και τον ερώτησε ποια είναι τα θανάσιμα αμαρτήματα.
Ο Ασκητής σκέφθηκε, προσευχήθηκε και του είπε: «Ως προς τη σάρκα, πορνεία, ακηδία, γαστριμαργία. Ως προς τον κόσμο, φιλαργυρία, ως προς τον μισόκαλο, οργή, φθόνος, υπερηφάνεια. Και, «ποιο είναι το φοβερότερο», ρώτησε ο προσκυνητής; «Η υπερηφάνεια», είπε ο Αββάς, «διότι σκοτίζει τον νου του ανθρώπου και ου δύναται να δει καθαρά».
Αυτό, λοιπόν, σκέφτομαι, βασανίζει πολλούς από εμάς, η υπερηφάνεια. Και ένεκα αυτής, και εμείς, δεν κατέχουμε και αδυνατούμε να δούμε και να γευθούμε τις αναρίθμητες θαυματουργίες που συντελούνται γύρω μας και ανάμεσά μας.
