ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ: Γεύματα αγάπης των Ορθοδόξων την Πρωτοχρονιά! Toυ π. Ηλία Μάκου. Η εορτή της Περιτομής του Κυρίου και του Μεγάλου Βασιλείου εορτάστηκε στον καθεδρικό ναό Τιράνων Αλβανίας, ιερουργούντος του Μητροπολίτου Αμαντίας Ναθαναήλ.
Και στην υπόλοιπη Αλβανία οι Ορθόδοξοι εόρτασαν την Περιτομή του Κυρίου και τη μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου.
Στο ναό του αγίου Αθανασίου Ελμπασάν ιερούργησε ο Μητροπολίτης Αντώνιος, ενώ στο ναό του αγίου Γεωργίου Φίερι ο Μητροπολίτης Νικόλαος.
Και στις Μητροπόλεις Βερατίου και Αργυροκάστρου εορτάστηκε ευφρόσυνα η εορτή.
Απευθύνθηκαν και ευχές για το νέο έτος, ενώ κόπηκαν και βασιλόπιτες, με την επισήμανση ότι στον καινούργιο χρόνο, ας μη σπαταλάμε ούτε ένα λεπτό, χωρίς να ωφελούμε και να ωφελούμαστε, όπως θέλει ο Χριστός να κάνουμε.
Ακολούθησαν γεύματα αγάπης στα πνευματικά κέντρα ναών, όπου συμμετείχαν οι Ορθόδοξοι, με αισθητή την παρουσία των νέων, αλλά και όσοι πολίτες ήθελαν, με πνεύμα ανυψωτικό της ψυχής. Είχε προηγηθεί, κατά τις ημέρες των εορτών διανομή τροφίμων και ρουχισμού σε φτωχές οικογένειας, ανεξάρτητα από θρήσκευμα, γλώσσα και καταγωγή.
Ο Μέγας Βασίλειος μεγαλούργησε, γιατί όλα τα δώρα, που του δώρισε ο Θεός τα διέθεσε στην υπηρεσία των αδελφών του.
Ήταν κήρυκας της πίστης και της αγάπης και ταυτόχρονα καυτηρίαζε την παρανομία, την αδικία, την αποστασία από το Θεό και τόνωνε το λαό σε ώρες θλίψης.
Ήταν στοργικός πατέρας με τον παρηγορητικό λόγο του του, αλλά και με τα πρωτοποριακά φιλανθρωπικά του έργα.
Αυτή την τακτική ακολουθεί και ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Γι’ αυτό δεν έχει σημασία αν υπάρχουν πολλοί ή λίγοι, που δεν νοιάζονται, αλλά αν ο καθένας ως άτομο, ως Ορθόδοξος πρώτα απ’ όλα, κάνει το καθήκον του.
Ο Μακαριώτατος και το στελεχιακό δυναμικό της Εκκλησίας της Αλβανίας ζουν, δρουν και γράφουν την καλή ιστορία της προσφοράς στη γειτονική χώρα.
Και η στάση αυτή γίνεται ένα μήνυμα και ένα προσκλητήριο για μια νέα ζωή.
Και είναι σίγουρο ότι ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος όταν εννοήσει καθένας μας τη θέση του μέσα σ’ αυτόν.
Και δεν περιμένει να διορθωθούν από μόνα τους τα πράγματα, αλλά αγωνίζεται για τη βελτίωσή τους, έτσι ώστε η καλυτέρευση των συνθηκών να μην αναβάλλεται επ’ άπειρον, χωρίς ποτέ ή πολύ καθυστερημένα να πραγματοποιείται.
Το καθήκον αυτό δεν είναι ούτε εύκολο έργο, ούτε λόγων μόνο ατόμων. Είναι υποχρέωση όλων μας.
Αλλά παίρνουν το προβάδισμα εκείνοι, με χαρακτηριστική την περίπτωση του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, που έχουν ταχθεί από το Θεό γι’ αυτή την αποστολή.
