Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης, Να μη συμβεί να παραιτηθούμε ούτε λίγο από την Ορθοδοξία… Οι ορθόδοξοι Πατέρες της Εκκλησίας δεν πτοήθηκαν από δωροδοκίες ή απειλές.

Αυτοί, που με φόβο ίστανται ενώπιον του Θεού
αυτοί, που φοβούνται μόνο τον Ζώντα Θεό,
αυτοί και μόνον αυτοί μπορούν να μαρτυρήσουν
ότι ο δίκαιος Λαμβάνει από το Θεό
το αίτημα της προσευχής του.
Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται αληθινά,
ο Θεός ενεργεί υπέρ αυτών.
Η χαραυγή φέγγει σ’ εκείνον που στρέφεται προς αυτήν.
Ο άγιος Θεοδόσιος με τις ευχές του
βοήθησε πολλούς, βοηθά και εμάς.
Διότι ζει και τώρα όπως και τότε ζούσε.
Θαυματουργεί και τώρα όπως και τότε θαυματουργούσε.
Ο Κύριος του έδωσε δύναμη, χάρις στην πίστη του.
Και η αγάπη του για το Θεό – αγάπη άμετρη.
Τον θαυμαστό Θεοδόσιο, τον ζηλωτή της αλήθειας,
τον υπέροχο οδηγό της μοναστικής ζωής
ας υμνήσουμε αυτόν, τον δοξασμένο από το Θεό
και ουρανοπολίτη τώρα στη Βασιλεία του Χριστού.
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος», τ. 1, Ιανουάριος, εκδ. Άθως)

***

Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης

Αυτός ο άγιος ζούσε στα χρόνια του Λέοντος του μεγάλου του Θρακός το 450, και έφτασε και ως τα χρόνια του Ιουστινιανού Α΄, που βασίλευε το 529. Καταγόταν από ένα χωριό της Καππαδοκίας που ονομαζόταν Μωγαρισό. Ήταν υιός γονέων ευσεβών και πιστών, τον πατέρα του τον έλεγαν Προαιρέσιο και τη μητέρα του Ευλογία (12 Ιανουαρίου). Αυτός λοιπόν αφού έγινε μοναχός, πήγε στα Ιεροσόλυμα και από εκεί ήρθε στην Αντιόχεια, και αντάμωσε τον άγιο Συμεών τον στυλίτη ο οποίος τον εμύησε στα της μοναχικής πολιτείας και της αρετής και του προείπε την πρόοδο που επρόκειτο να έχει στην αρετή, και ότι θα γίνει και ποιμένας πολλών λογικών προβάτων. Έπειτα ησύχασε κοντά σε έναν ησυχαστή , που λεγόταν Λογγίνος, και παρουσιάστηκε τόσο υπερβολικά εγκρατής, που όλη την εβδομάδα έτρωγε μόνο μία φορά, ο αοίδιμος, και στο διάστημα τριάντα ολόκληρων χρόνων δεν έφαγε καθόλου ψωμί.
Άσκησε λοιπόν κάθε είδος αρετής και έφθασε σε τέτοιο ύψος αναβάσεως ο τρισόλβιος, ώστε αξιώθηκε να εκτελεί παράδοξα θαύματα: Αυτός άναψε τα σβησμένα κάρβουνα χωρίς φωτιά στον τόπο εκείνο, όπου επρόκειτο να θεμελιωθεί το μοναστήρι του. Αυτός ελευθέρωσε από την αιμορραγία μια γυναίκα, η οποία προσήλθε με πίστη.. αυτός από ένα σπυρί σιτάρι, το οποίο ευλόγησε, έκανε να υπερχειλίσουν οι σιταποθήκες. Αλλά και το νέφος ακρίδων έδιωξε ο άγιος με μια μόνον παρατήρηση. Αυτός και τον Κόμη της Ανατολής Κήρυκο φύλαξε άτρωτο στον πόλεμο, διότι εκείνος φορούσε για προστατευτικό θώρακα το τρίχινο ιμάτιο του αγίου. Αλλά και τη γη που αδικούνταν από την ξηρασία και δεν έδινε καρπό την ελευθέρωσε από την ανυδρία, προκαλώντας βροχή με την προσευχή του.
Προείπε ακόμα ο όσιος και την κατεδάφιση που επρόκειτο να πάθει η πόλη Αντιόχεια από τον σεισμό (526) . Και πολλούς ανθρώπους γλύτωσε από την τρικυμία της θάλασσας με την εμφάνισή του όταν κινδύνευαν. Η φήμη του για την αγία ζωή του έγινε γρήγορα γνωστή στα πέρατα της Αυτοκρατορίας και έφερε στο ησυχαστήριό του δεκάδες αδελφούς. Και στάθηκε και δάσκαλος της αρετής σε πολλούς μαθητές, και περισσότερους παρακίνησε προς τον ίδιο ζήλο και μίμηση της δικής του αρετής με τα λόγια και τα έργα του και στη συνέχεια τους έφερε κοντά στον Κύριο, στάθηκε για όλους φιλόστοργος πατέρας και προστατευτικος αδελφός. Τους αρχαρίους μοναχούς ο Άγιος Σάββας παρέπεμπε στο Θεοδόσιο, τον οποίο χαριέντως ονόμαζε «Ηγούμενο παίδων», δηλαδή αρχαρίων ενώ τον εαυτό του θεωρούσε «Ηγούμενο ηγουμένων». Ήταν δηλαδή αυτό το κοινόβιο ένα προκαταρκτικό στάδιο προετοιμασίας, για όσους ήθελαν να γίνουν αναχωρητές.

Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης _St Theodosios the Cenobiarch Icon_св. Феодосия Киновиарха_11-1-7Αλλά και εναντίον των αιρέσεων εργάσθηκε ο Άγιος Θεοδόσιος, γι’ αυτό και έπεσε στη δυσμένεια του αιρετικού αυτοκράτορα Αναστασίου του Δικόρου (491-518), που υποστήριζε την αίρεση του μονοφυσιτισμού, ο οποίος βασιλιάς άλλους πατέρες κολάκευε και συμμορφώνονταν με την αίρεση και άλλους τους τυραννούσε. Αφότου φιλοδώρησε τον Άγιο με χρυσό ο βασιλιάς, έστειλε ανθρώπους στον Όσιο να υπογράψει την προαναφερθείσα αίρεση. Τότε συγκεντρώνει όλους τους Πατέρες της ερήμου και με τη σύμφωνη γνώμη και τη θέληση όλων γράφει στον βασιλιά την εξής απάντηση: «επειδή μας έστειλες μήνυμα να κάνουμε ένα από τα δύο, δηλαδή ή να συμφωνήσουμε με την άποψη των Ακέφαλων ή να θανατωθούμε βίαια αν μείνουμε πιστοί στα ορθά Δόγματα των Πατέρων, μάθε ότι προτιμούμε τον θάνατο και όχι μόνο εμείς δεν παρεκκλίνουμε καθόλου από την αλήθεια, αλλά και όσους άλλους παρασύρετε και δεχτούν τα φρονήματά σας, εμείς τους αναθεματίζουμε, και αν χειροτονήσετε κάποιον από τους Ακέφαλους, εμείς δεν τον δεχόμαστε. Μακάρι, Χριστέ Βασιλιά, να μη συμβεί να παραιτηθούμε ούτε λίγο από την Ορθοδοξία, αλλά ακόμα και αν δούμε τους Άγιους αυτούς Τόπους να έχουν παραδοθεί στη φωτιά, ακόμα και αν πάθουμε οτιδήποτε άλλο, δεν αλλάζουμε γνώμη, ακόμα και αν ελεεινά τεμαχίσουν τα σώματά μας σε μικρά τεμάχια… Η ειρήνη του Θεού που καθοδηγεί κάθε νου, μακάρι να είναι φύλακας και οδηγός του κράτους σου». Μόλις δέχτηκε αυτή την επιστολή ο βασιλιάς, ευλαβήθηκε τον Άγιο και του έστειλε απάντηση προφασιζόμενος ότι δεν έφταιγε ο ίδιος σε αυτό το θέμα, αλλά οι κακοί Αρχιερείς και κληρικοί, οι οποίοι θέλοντας να φανούν σοφοί, προκαλούσαν τα σκάνδαλα. Αλλά μετά από καιρό άλλαξε γνώμη και έστειλε πάλι γράμματα κατά της ευσέβειας, ο απερίσκεπτος. Ο γενναίος όμως και ζηλωτής της ορθής πίστης Άγιος Θεοδόσιος, δεν αποδέχτηκε τα γράμματα. Και για αυτό ο βασιλιάς θύμωσε μαζί του και τον εξόρισε άδικα. Ο δίκαιος κριτής όμως Θεός, αφαίρεσε τη ζωή εκείνου του παράφρονα και όταν επέστρεψε πάλι ο Όσιος έπαυσε ο διωγμός της Εκκλησίας και σταμάτησαν τα σκάνδαλα. Και οι αιρετικοί αρχιερείς διώχτηκαν από τους θρόνους τους, και οι ευσεβείς πήραν πίσω τους δικούς τους θρόνους ,όπως και πριν, και πολλοί από αυτούς επαίνεσαν τον μέγα Θεοδόσιο για το θάρρος που έδειξε και δεν δέχτηκε τα βασιλικά προστάγματα. Ιδιαίτερα οι Αρχιεπίσκοποι, της Ρώμης Αγάπιος και ο Εφραίμ της Αλεξάνδρειας του έγραψαν εγκωμιαστικά γράμματα και πολύ τον εγκωμίασαν. Είχαν σ’ αυτόν εφαρμογή τα λόγια του Αγίου Χρυσοστόμου ‘‘των γαρ αγίων ουχί τα ρήματα μόνον, αλλά και αυτά τα πρόσωπα πνευματικής γέμει χάριτος”. Έτσι λοιπόν αφού έζησε και δοξάστηκε στη γη, αναπαύθηκε εν ειρήνη, παραδίδοντας το πνεύμα του στα χέρια του Θεού το 529, σε ηλικία 105 ετών και τελείται η σύναξή του στον Αποστολικό ναό του κορυφαίου Πέτρου, που ήταν κοντά στην Αγία Σοφία.

Ετάφη στην κρύπτη του σπηλαίου των Μάγων. Εκεί σήμερα υπάρχουν και οι τάφοι της μητέρας του Αγίας Ευλογίας, της Αγίας Σοφίας, μητέρας του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, της μητέρας των αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού Αγίας Θεοδότης, του Αγίου Ιωάννου του Μόσχου, της Αγίας Μαρίας μητρός των Αγίων Αρκαδίου και Ιωάννου, συζύγου δε του Αγίου Ξενοφώντος, του Αγίου Κόπρη. Επί του δαπέδου του σπηλαίου υπάρχουν 35 τάφοι διαφόρων Αγίων. Στη μεγάλη σημερινή Εκκλησία υπάρχει ο τάφος της Αγίας Ευφροσύνης, η οποία ήρθε από την Μονή του Σωτήρος, της Ρωσίας. Αυτή ήλθε στην Αγία Γη μαζί με τον αδελφό της Δαβίδ, την εξαδέλφη της και πολυπληθή συνοδεία. Καταγόταν από βασιλική οικογένεια. Αρρώστησε ενώ βρισκόταν στην Μονή του Αγίου Σάββα, και κοιμήθηκε εν Κυρίω την 23η Μαίου 1783.

***

Από τον βίο του Αγίου Θεοδοσίου
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Όταν κάποιος, είναι εξαγοράσιμος σημαίνει ότι, δεν είναι χριστιανός. Οι ορθόδοξοι Πατέρες της Εκκλησίας δεν πτοήθηκαν από δωροδοκίες ή απειλές. Η δωροδοκία σε ζητήματα πίστεως είναι ισοδύναμη με την περίπτωση του Ιούδα, ο οποίος πρόδωσε το Χριστό για κάποια αργύρια. Τέτοια δωροδοκία χαρακτήριζε μόνον ορισμένους αιρετικούς. Όταν ο αυτοκράτορας Αναστάσιος ενέδωσε στην αίρεση του Ευτυχούς, στράφηκε εναντίον των αποφάσεων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου (Χαλκηδόνα. 451) και θέλησε να ακυρώσει την ισχύ αυτών των δογμάτων. Προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξη των πιο επιφανών αντιπροσώπων της Εκκλησίας, ο αυτοκράτορας άρχισε να τους στέλνει διάφορα δώρα. Ο άγιος Θεοδόσιος ήταν ο πιο φημισμένος άνθρωπος σε ολόκληρη την Παλαιστίνη. Ο αυτοκράτορας του έστειλε ως δώρο τριάντα κιλά χρυσό για τις ανάγκες τάχα του μοναστηριού. Ο Θεοδόσιος κατάλαβε ότι ο αυτοκράτορας ήθελε να τον δωροδοκήσει. Πράγματι πόσο σοφά ενέργησε ο άγιος του Θεού! Δεν ήθελε να κρατήσει τα χρήματα για το μοναστήρι, παρόλο που αυτό είχε μεγάλες οικονομικές ανάγκες· δεν ήθελε όμως ούτε να τα επιστρέψει στον αυτοκράτορα, για να μην τον παροργίσει περισσότερο εναντίον των ορθοδόξων· έτσι μοίρασε αμέσως όλο το χρυσάφι στους φτωχούς στο όνομα του αυτοκράτορα. Η ελεημοσύνη αυτή δυνάμωσε την προσευχή του στο Θεό για τη διόρθωση του αυτοκράτορα και την επιστροφή του στον ορθό δρόμο.
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος», τ. 1, Ιανουάριος, εκδ. Άθως)Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης _Saint Theodosios the Cenobiarch_св. Феодосия Киновиарха_00144_sap

Ο πραότατος και ταπεινός όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης όταν κινδύνευε η ευσέβεια, τότε φαινόταν φιλόνικος και ισχυρογνώμων, «πυρ φλέγον» και «μάχαιρα κόπτουσα».
Ο πραότατος και ταπεινός όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης όταν κινδύνευε η ευσέβεια, τότε φαινόταν φιλόνικος και ισχυρογνώμων, «πυρ φλέγον» και «μάχαιρα κόπτουσα».

Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης και Καθηγητής της Ερήμου, ο υπέροχος οδηγός της μοναστικής ζωής (424 – 529)
Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης και Καθηγητής της Ερήμου, ο υπέροχος οδηγός της μοναστικής ζωής (424 – 529)

Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης και το χάρισμα του ηγουμένου
Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης και το χάρισμα του ηγουμένου

Μην φοβάστε …Ο φόβος είναι από τον διάβολο. Θα έρθουν δύσκολοι καιροί, αλλά όλα επιτρέπονται από τον Θεό. Θα πέσουν και οι εκλεκτοί. Μόνο αυτοί που κρατούν την αληθινή πίστη τους θα σωθούν και μεγάλη θα είναι τότε η δόξα του Θεού πάνω τους… π. Αρσένιος Μπόκα, ο Προφήτης των εσχάτων
Μην φοβάστε …Ο φόβος είναι από τον διάβολο. Θα έρθουν δύσκολοι καιροί, αλλά όλα επιτρέπονται από τον Θεό. Θα πέσουν και οι εκλεκτοί. Μόνο αυτοί που κρατούν την αληθινή πίστη τους θα σωθούν και μεγάλη θα είναι τότε η δόξα του Θεού πάνω τους… π. Αρσένιος Μπόκα, ο Προφήτης των εσχάτων

Ακολουθώντας το εξόριστο Βρέφος … μένουμε πάντοτε με τον νικητή και θριαμβευτή της ιστορίας. Η νίκη είναι πάντα δική του. Στα χέρια του βρίσκεται η Εκκλησία του και ο λαός του. Αυτός ανατρέπει τυράννους και καθεστώτα. Αυτός συντρίβει κάθε υπερφίαλο διώκτη που νομίζει ότι μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο σχέδιό του.
Ακολουθώντας το εξόριστο Βρέφος … μένουμε πάντοτε με τον νικητή και θριαμβευτή της ιστορίας. Η νίκη είναι πάντα δική του. Στα χέρια του βρίσκεται η Εκκλησία του και ο λαός του. Αυτός ανατρέπει τυράννους και καθεστώτα. Αυτός συντρίβει κάθε υπερφίαλο διώκτη που νομίζει ότι μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο σχέδιό του.

Απολυτίκιον αγίου Θεοδοσίου Κοινοβιάρχου. Ήχος πλ. δ’.

Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας· και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας· και γέγονας φωστήρ τη οικουμένη, λάμπων τοις θαύμασιν. Όσιε Πατήρ ημών Θεοδόσιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Στιχηρά Προσόμοια Εσπερινου
Ήχος πλ. α’ Όσιε Πάτερ

Όσιε Πάτερ, θεοφόρε Θεοδόσιε, ευρούσα ως επόθει, την καθαράν σου ψυχήν, του Πνεύματος η χάρις του Παναγίου, σοι ενεσκήνωσεν ως άχραντον φως, ου τη ενεργεία φαιδρώς ηγλαισμένος, Χριστόν απαύστως δοξολογείς, τον εν δυσί ταίς ουσίαις ένα Υιόν, τον βαπτιζόμενον χειρί τη του Προδρόμου, και μαρτυρούμενον τη φωνή τη πατρώα. Αυτόν ικέτευε, αυτόν δυσώπει Όσιε, δωρηθήναι τη οικουμένη, ομόνοιαν, ειρήνην, και μέγα έλεος.

Ήχος γ’ Θείας Πίστεως

Θείας αίρων σου χείρας προς ύψος, στύλος Όσιε φωσφόρος ώφθης, των προσευχών εν ταίς ακτίσι λαμπόμενος· προς ουρανόν γαρ πτερώσας διάνοιαν, και των αρρήτων γενόμενος μέτοχος, όλος ήστραψας, Χριστόν τον Θεόν αιτούμενος, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Εις τους Αίνους Στιχηρά Προσόμοια
Ήχος πλ. α’ Χαίροις ασκητικών

Φλόγα της προς Θεόν ακλινούς, και διαπύρου και θερμής αγαπήσεως, εξάψας τον ουρανόθεν, αντεκομίσω πυρσόν, ευδοκίαν θείαν σοι μηνύοντα, ναόν αγιώτατον, αρετής παιδευτήριον, οικοδομήσαι, και ψυχών φροντιστήριον· ον αρξάμενος, ευσεβώς ετελείωσας· ένθα και το πολύαθλον, κατάκειται σώμά σου, θήκαις οσίαις Παμμάκαρ, διαφερόντως τιμώμενον. Χριστόν δωρηθήναι, ταίς ψυχαίς ημών δυσώπει, το μέγα έλεος.

Δόξα… Ήχος β’

Όσιε Πάτερ, ως πόλιν ζώντος Θεού, εύφραναν την ιεράν σου ψυχήν, τού ποταμού τα ορμήματα, τού ύδατος τής αφέσεως, τού διελθόντος τον Ιορδάνην, και πάσι τοις πέρασι, τής ευσεβείας τον λόγον πηγάσαντος, Χριστού τού Θεού ημών, όν ικέτευε παμμάκαρ Θεοδόσιε, τού σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Και νυν… ο αυτός

Υπέκλινας κάραν τω Προδρόμω, συνέθλασας κάρας των δρακόντων, επέστης εν τοις ρείθροις, εφώτισας τα σύμπαντα, τού δοξάζειν σε Σωτήρ, τον φωτισμόν των ψυχών ημών.

Δόξα… Ήχος πλ. δ’
Τού Στουδίτου

Των Μοναστών τα πλήθη, τον καθηγητήν σε τιμώμεν, Πατήρ ημών Θεοδόσιε, διά σού γαρ την τρίβον, την όντως ευθείαν, πορεύεσθαι έγνωμεν. Μακάριος εί, τω Χριστώ δουλεύσας, και εχθρού θριαμβεύσας την δύναμιν, Αγγέλων συνόμιλε, Οσίων ομόσκηνε και Δικαίων. Μεθ’ ών πρέσβευε τω Κυρίω, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Κάθισμα Ήχος δ’
Κατεπλάγη Ιωσήφ

Θεοφανείας ο καιρός, Χριστός επέφανεν ημίν, εν Ιορδάνη ποταμώ, δεύτε αντλήσωμεν πιστοί, ύδωρ αφέσεως των αμαρτιών ημών, Χριστός, γαρ εν σαρκί επεδήμησε, το πρόβατον ζητών το θηριάλωτον, και ανευρών εισήγαγεν ως εύσπλαγχνος, εις τον Παράδεισον αύθις, Χριστός εφάνη, εν, Ιορδάνη, και τον κόσμον εφώτισε.

Εκκλησία Online
Γράψε το σχόλιό σου

Αφήστε μια απάντηση

Comment moderation is enabled. Your comment may take some time to appear.