Χριστούγεννα, η μέρα της αναγέννησης μας. Της Αναστασίας Πάνου. Γύρνα τον εαυτό σου στο χθες και δες τον και σήμερα. Δεν είναι το ίδιο. Δεν είναι αυτό που ήταν χθες. Σήμερα είναι Χριστούγεννα. η σημαντικότερη μέρα του χριστιανισμού.
Η μέρα που γεννήθηκε η αγάπη, η χαρά, η ελπίδα. Η σωτηρία. Η ασφάλεια. Η φιλευσπλαχνια. Η μέρα που απέκτησε νόημα όλος ο κόσμος. Η μέρα που το σκοτάδι έγινε φως. Το κακό γνώρισε το καλό. Το μίσος γνώρισε την αγάπη. Η αδιαφορία την φιλανθρωπία. Και όλη η ανθρωπότητα ντύθηκε από αγάπη ευτυχία συμπόνια φιλευσπλαχνία μετάνοια γιατί γεννήθηκε ο Χριστός. Η υπέροχη όλου του κόσμου. Η χαρά. Οι ακτίνες του κόσμου. Η ζεστασιά σού.
Ακόμα και όμως αν τα Χριστούγεννα τα τιμούμε στις 25 Δεκεμβρίου, Χριστούγεννα είναι όταν γεννιέται μέσα από μας και ο Χριστός. Όταν αναγεννιόμαστε μαζί Του. Όταν τα Χριστούγεννα δεν είναι μια μέρα αλλά ένα νόημα που κρύβεται ή που μάλλον συνυπάρχει με την ύπαρξη μας.
Χριστούγεννα είναι μια γιορτή αλλά όχι μια ημερομηνία. Μια γιορτή η οποία προσδίδει ένα χαρμόσυνο γεγονός. Μια γιορτή που μας δίνεται η ευκαιρία γι αυτά τα χαμένα συγνώμη που θέλουμε να πούμε αλλά μας πλαισιώνει ο φόβος. Για να πούμε ένα ευχαριστώ στον άλλον. Αλλά και για να δώσουμε. Στον οποιοδήποτε… στον πλησίον μας σε κάποιον που έχει ανάγκη.
Σκοπός των Χριστουγέννων δεν είναι μόνο να στολίσουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Να μαγειρέψουμε, να φτιάξουμε μελομακάρονα κουραμπιέδες και να περάσουμε ωραία με την παρέα μας εκείνη την μέρα.
Σκοπός των Χριστουγέννων είναι να μοιράσουμε το μήνυμα τούτης της μέρας. Να το διασκορπίσουμε εκ βαθέων. Με όλη μας την καρδιά μας την ψυχή. Να μην είναι λέξεις αλλά αυτό που νιώθουμε. Γεννάται ο Χριστός και μέσα από αυτόν γεννιόμαστε και εμείς. Γεννάται η κτίση.
Αλλάζουν τα πάντα. Αυτό που ήσουν χθες δεν είσαι σήμερα γιατί γεννήθηκε ο Χριστός και από την στιγμή αυτή, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Τα πάντα πήραν την δική τους μορφή γιατί ήρθε Εκείνος για να μας θυμίσει τι πάει να πει να αρκείται στα λίγα, να αγαπάς αδιάκριτα, να συγχωρείς συνεχώς. Να προσεύχεσαι ανιδιοτελώς, να ευχαριστείς τους πάντες και τα πάντα.
Ας γίνουν τα Χριστούγεννα πηγή φώτισης μας, η πυξίδα αγάπης και προσφοράς, το κλειδί της συντροφιάς μας.
Σήμερα θα ηχήσουν οι καμπάνες «Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.». Και όλοι θα Σε δοξάσουμε γιατί μας έδωσες γι’ αυτό που είχαμε ανάγκη πιο πολύ από ποτέ την αγάπη και τη μετάνοια!
Αναστασία Πάνου
Απόφοιτος του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας
