ΕΚΚΛΗΣΙΑ Αλβανίας: Το λιτό μεγαλείο του Θεού μέσα σ' έναν παλαιό και «φτωχό» ναό. Του π. Ηλία Μάκου. Η θεία λειτουργία στον απέριττο και λιτό, με ελλείψεις, παλαιό ναό του αγίου Νικολάου στο χωριό Σέλτσαν του Ελμπασάν, μέσα στη φύση, που είναι φτιαγμένος με ξερολιθιά και χαρακτηρισμένος ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, σου δημιουργεί υπέροχους εσωτερικούς παλμούς. Σε ταξιδεύει σε μια άλλη πραγματικότητα...
Τι και αν οι τοιχογραφίες είναι φθαρμένες, τι και αν το πλακόστρωτο δάπεδο δεν είναι σε όλα τα σημεία συναρμολογημένο, τι και αν ο ναός δεν έχει καθίσματα και πολυτέλειες, τι και αν η καμπάνα είναι «κρεμασμένη» σ’ ένα δέντρο…
Μέσα σ’ αυτό το ναό, που «κουβαλάει» δράματα και χαρές στο διάβα των χρόνων, που δεν «λύγισε» στα «πεπυρωμένα βέλη» του πονηρού, κατά τη διάρκεια της αθεΐας, που έβαλλαν καταιγιστικά και αδιάκοπα, ο πιστός αισθάνεται το μεγαλείο του Θεού, μέσα από τη μετάνοια και τη νήψη (εγρήγορση).
Η νήψη ποτίζει τη μετάνοια, αλλά και η μετάνοια διατηρεί τη νήψη, Μετάνοια και νήψη πάνε μαζί, συνυπάρχουν.
Μπορεί να είναι σκληρός και αδυσώπητος ο εσωτερικός πόλεμος, η μέσα μάχη. Να μη γνωρίζει ανακωχή, καθώς τα πάθη ξεσπούν σαν ηφαίστειο και καίνε σαν την πυρακτωμένη λάβα και συγκλονίζουν την ύπαρξη εξουθενωτικά και παραλυτικά.
Και, όμως, σ’ έναν σχεδόν ερημικό χώρο, σ’ έναν ναό με εμφανή τα σημάδια της φθοράς, η ανθρώπινη ψυχή βιώνει προσωπικές εμπειρίες γεμάτες χάρη και δύναμη, από τις οποίες εμπνέεται, οικοδομείται, ενισχύεται, στηρίζεται, αλλά και αφυπνίζεται η συνείδηση.
Και αν ο πνευματικός αγωνιστής, μέσα στη φωτιά και την αντάρα της μάχης, νιώσει κουρασμένος, εντός του ναού αντλεί όχι μόνο θάρρος και αισιοδοξία, αλλά και μεταγγίζει θάρρος και αισιοδοξία.
Σε τέτοιους «φτωχούς» υλικά ναούς, μπορεί να οδηγηθεί κανείς στην κατάφαση της πίστης και της ελπίδας.
Στην κάθαρση λογισμών και στην υπαρξιακή αυτοσυνειδησία.
Στη μετάθεση της καρδιάς από τα γήινα στα ουράνια και αιώνια.
Στην απομάκρυνση κάθε ανησυχίας και κάθε ταραχής.
Τι ωραίες και αληθινές στιγμές! Τι δέος! Δέος ιερό, υπερφυσικό δώρο της θείας χάρης. Ενδεικτικό της φανέρωσης του Αγίου Πνεύματος. Όπου δέος Θεού, εκεί η παρουσία του Θεού. Και όπου η παρουσία του Θεού, εκεί και η απουσία του κακού.
